Δημοσιεύθηκε Προσωρινή Διαταγή του Προέδρου του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Χανίων, η οποία διέταξε την αποδέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών του εντολέως μας και στις τέσσερις συστημικές τράπεζες.
Το σχετικό αίτημα Προσωρινής Διαταγής υποβάλαμε στο πλαίσιο άσκησης Ανακοπής κατ’ άρθρον 217 Κ.Δ.Δ. μετά Αιτήσεως Αναστολής κατ’ άρθρον 228 Κ.Δ.Δ. σε βάρος του Δημοσίου, το οποίο προέβη στις κατωτέρω πλημμέλειες κατά τη διαδικασία βεβαίωσης και είσπραξης των φερόμενων φορολογικών απαιτήσεών του.
Α) Κατά παράβαση του συνταγματικού δικαιώματος έννομης προστασίας, πριν την επιβολή κατασχέσεων επί των τραπεζικών λογαριασμών η αρμόδια Δ.Ο.Υ. δεν επέδωσε, ως όφειλε, στον εντολέα μας ατομική ειδοποίηση υπερημερίας. Τούτο, παρά το γεγονός ότι το Δημόσιο κατά το αρθ. 46 Κ.Φ.Δ. και κατά πάγια νομολογία των Δικαστηρίων μας αδυνατεί να προβεί σε οποιαδήποτε πράξη εκτέλεσης πριν την πάροδο 30 ημερών από την επίδοση της σχετικής ατομικής ειδοποίησης.
Β) Επιπλέον, η αρμόδια Δ.Ο.Υ. έσπευσε να προβεί στις επίμαχες κατασχέσεις λογαριασμών πριν καν παρέλθει η προθεσμία άσκησης ενδικοφανούς προσφυγής κατ’ άρθρον 63 και ήδη 72 του ΚΦΔ από τον εντολέα μας κατά του νόμιμου τίτλου, δηλαδή κατά εκείνης της πράξεως του Δημοσίου, δια της οποίας επιβάλλεται ο φόρος ή το πρόστιμο. Κατά την πλέον πρόσφατη, όμως, νομολογία των Δικαστηρίων μας (ΔΠρΘεσσαλ 4380/2024) πριν την παρέλευση των 30 ημερών, εντός των οποίων ο διοικούμενος δύναται να ασκήσει ενδικοφανή προσφυγή, το Δημόσιο αδυνατεί να προβεί σε επίδοση ατομικής ειδοποίησης, πολλώ δε μάλλον σε πράξη εκτέλεσης, όπως εν προκειμένω σε κατασχέσεις λογαριασμών (!) Επιπλέον, αν ασκηθεί σχετική προσφυγή (όπως στην περίπτωσή μας έπραξε ο εντολέας μας), ακόμα και να κοινοποιήσει το Δημόσιο ατομική ειδοποίηση, αδυνατεί να προβεί σε οποιαδήποτε πράξη εκτέλεσης μέχρις ότου ολοκληρωθεί η ενδικοφανής διαδικασία και, είτε να παρέλθει άπρακτη η προθεσμία για την άσκηση του ενδίκου βοηθήματος της Προσφυγής ενώπιον των τακτικών διοικητικών Δικαστηρίων, είτε να ασκηθεί τέτοια Προσφυγή, χωρίς όμως να ακολουθήσει αίτηση αναστολής εκτελέσεως, είτε να απορριφθεί η αίτηση αυτή από τον διοικητικό Δικαστή. Δικαιολογητικός λόγος των ανωτέρω είναι: πρώτον να μην απωλέσει ο διοικούμενος στάδιο έννομης προστασίας και κατά δεύτερον να παρασχεθεί από τα Δικαστήρια αποτελεσματική προστασία, κάτι που θα συμβεί μόνο αν τη νομιμότητα του τίτλου είσπραξης του Δημοσίου κρίνει ο Δικαστής του ενδίκου βοηθήματος της Προσφυγής και σαφώς όχι ο αναρμόδιος Δικαστής της Ανακοπής, ο οποίος μπορεί να ελέγξει μόνο ελαττώματα περί την εκτέλεση.
Σαφώς, συνεκτιμήθηκε από το Δικαστήριο ο κίνδυνος παύσης λειτουργίας της επιχείρησης του εντολέα μας, αφού με κατασχεμένους λογαριασμούς θα αδυνατούσε να ικανοποιήσει μισθωτούς και προμηθευτές του, ως και να ανταποκριθεί στις ρυθμίσεις του με το Δημόσιο.
Δείτε όλες τις δικαστικές αποφάσεις