Εκδόθηκε η υπ’ αρ. 13462/2025 απόφαση του Μονομελούς
Πρωτοδικείου Αθηνών (Τακτική Διαδικασία), η οποία απέρριψε την αγωγή
εταιρείας με κύριο καταστατικό σκοπό την ηχογράφηση και διενέργεια κατά
εταιρείας προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας εντολέας μας με αίτημα να «της
καταβληθεί το ποσό των σαράντα τριών χιλιάδων επτακοσίων ογδόντα πέντε ευρώ
(43.785,00 €) πλέον ΦΠΑ 24% με το νόμιμο τόκο από της επιδόσεως της αγωγής
μέχρι την εξόφληση» από εκφωνήσεις που διενήργησε η πρώτη για λογαριασμό
της τελευταίας δυνάμει (δήθεν) προφορικής σύμβασης παροχής υπηρεσιών εκφώνησης.
Η ως άνω απόφαση έκανε δεκτό τον ισχυρισμό μας ότι η εταίρος και νόμιμη εκπρόσωπος της αντιδίκου, στα πλαίσια της ευρύτερης εταιρικής συνεργασίας που είχε με τον νόμιμο εκπρόσωπο της εντολέως μας μέσω της συμμετοχής τους και σε τρίτη εταιρεία – ραδιοφωνικό σταθμό, είχε αναλάβει τη διενέργεια των συγκεκριμένων εκφωνήσεων χωρίς αμοιβή. Ειδικότερα αποδείχθηκε ότι στα πλαίσια της κύριας σύμβασης που είχε υπογραφεί μεταξύ της εντολέως μας και του ραδιοφωνικού σταθμού, η διαχειρίστριά της αντιδίκου ως εταίρος του ραδιοφωνικού σταθμού λόγω της προσωπικής συνεργασίας που είχε αναπτύξει με τον νόμιμο εκπρόσωπο της εντολέως μας αλλά και της οικονομικής και υλικοτεχνικής ενίσχυσης του ραδιοφωνικού σταθμού από τον ίδιο αλλά και την εντολέα μας, και όχι η αντίδικος εταιρία, ανέλαβε επιπλέον έργο σε σχέση με τη σύμβαση που είχε υπογράφει μεταξύ της αντιδίκου με την εντολέα μας, χωρίς να ζητηθεί επιπλέον, πέρα δηλαδή από την συμφωνημένη αμοιβή, αντάλλαγμα».
Ιδιαίτερη, δε, σημασία έδωσε το Δικαστήριο στα εξής:
Υπό αυτά τα δεδομένα, το Δικαστήριο έκρινε ότι ουδέποτε καταρτίσθηκε η επίμαχη σύμβαση, με αποτέλεσμα η αγωγή της αντιδίκου να απορριφθεί ως αβάσιμη.