Εξεδόθη πρόσφατα η υπ’ αριθμ. 13464/2025 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών με την οποία απορρίφθηκε αγωγή σε βάρος των εντολέων μας - φυσικών προσώπων, για φερόμενη οφειλή τους εκ τοκοχρεωλυτικού δανείου.
Ειδικότερα, με την εν λόγω απόφαση κρίθηκε ότι η εξώδικη καταγγελία του επίμαχου δανείου ήταν άκυρη, ελλείψει επίδειξης ή συγκοινοποίησης με την εν λόγω καταγγελία ή προσκόμισης, κατά την μεταγενέστερη ακροαματική διαδικασία, πληρεξουσίου εγγράφου από το οποίο να προκύπτει ειδική εντολή της ενάγουσας προς τον υπογράφοντα την καταγγελία πληρεξούσιο δικηγόρο της. Ως εκ τούτου, η ένδικη οφειλή, ελλείψει έγκυρης καταγγελίας, κρίθηκε μη ληξιπρόθεσμη και απαιτητή και, ως εκ τούτου, μη δικαστικώς επιδιώξιμη με αγωγή. Τα έγγραφα, δε, που προσκόμισε η ενάγουσα αφορούσαν την παροχή πληρεξουσιότητας προς συγκεκριμένο υποκατάστατο όργανο της για την, εν γένει, υπογραφή εγγράφων καταγγελίας δανειακών συμβάσεων. Ουδόλως, όμως, προσκομίστηκε σχετική υπεξουσιοδότηση του εν λόγω εντεταλμένου προσώπου προς τον πληρεξούσιο δικηγόρο που, τελικώς, υπέγραψε την ένδικη καταγγελία δανείου.
Κρίσιμες παραδοχές της απόφασης έχουν επί λέξει ως εξής: «Ούτω, εν προκειμένω, δεν αποδείχθηκε ότι την ανωτέρω από 16.9.2019 εξώδικη καταγγελία – πρόσκληση υπέγραψε αρμόδιο κατά νόμο εκπροσωπευτικό όργανο της ενάγουσας ή τρίτο πρόσωπο νομίμως εξουσιοδοτημένο απ’ αυτό, ή ότι μεταγενέστερα, τυχόν, αυτή εγκρίθηκε από το εκπροσωπευτικό όργανο της ενάγουσας και, ως εκ τούτου, σύμφωνα με τα αναφερόμενα στη μείζονα σκέψη της παρούσας, δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις των αρ. 233 και 238 ΑΚ, που αναφέρονται στην με αναδρομική ενέργεια, μεταγενέστερη έγκριση της καταγγελίας από το αρμόδιο όργανο του νομικού προσώπου, διότι λόγω του διαπλαστικού χαρακτήρα της καταγγελίας, για τη συντέλεση αυτής απαιτείται δήλωση βούλησης από το ίδιο το νομικό πρόσωπο, η οποία μόνο με το όργανο που το εκπροσωπεί μπορεί να πραγματοποιηθεί. Επομένως η ανωτέρω καταγγελία δανείου ήταν άκυρη και δεν παρήχθησαν αποτελέσματα απ΄αυτήν, ήτοι δεν ενεργοποιήθηκε ο συμβατικός όρος που παρέχει στη δανείστρια δικαίωμα να αξιώσει άμεση πληρωμή {…} και δεν κατέστη, ως εκ τούτου, το σύνολο του ανεξόφλητου δανείου ληξιπρόθεσμο και απαιτητό».