Δημοσιεύτηκε η υπ΄ αριθμ. 467/2022 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Πειραιά η οποία και διέταξε την αναστολή ηλεκτρονικού πλειστηριασμού ακίνητης περιουσίας (δύο οριζόντιων ιδιοκτησιών). Η απόφαση αυτή είναι η πρώτη, εξ όσων γνωρίζουμε, πανελλαδικώς σε επίπεδο Εφετείου που αποφαίνεται περί της έλλειψης εξουσιών μη δικαιούχου διαδίκου σε εταιρεία διαχείρισης (Servicer) του νόμου 3156/2003 (περί τιτλοποίησης). Σχετικώς έχουμε ήδη γράψει (βλ. εδώ): "Τρίτο ζήτημα που τίθεται, και είναι αρκετά σοβαρό, είναι αυτό περί της δυνατότητας των Servicers να προχωρούν οι ίδιοι σε πράξεις εκτέλεσης (κατάσχεση κτλ.) για λογαριασμό των εκάστοτε Funds, όταν η μεταβίβαση των δανειακών απαιτήσεων δεν έχει λάβει χώρα με το νόμο για τα «κόκκινα δάνεια» του 2015 (νόμος 4354/2015) αλλά με το νόμο για την τιτλοποίηση απαιτήσεων του 2003 (νόμος 3156/2003). Πολλά έχουν γραφτεί γι’ αυτό το θέμα και ήδη έχει γίνει δεκτό από μέρος της νομολογίας ότι η μεταβίβαση με βάση το νόμο του 2003 δεν αρκεί για να προσδώσει τη σχετική νομιμοποίηση στους Servicers (βλ. υπ΄ αριθμ. 4715/2021 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών και πρόσφατο άρθρο Αντιπροέδρου Αρείου Πάγου: «Κατ' ακολουθίαν, διαδικαστική ενέργεια που επιχειρεί για λογαριασμό της εταιρείας ειδικού σκοπού απόκτησης απαιτήσεων, λ.χ. αγωγή, παρέμβαση, κύρια ή πρόσθετη, ενεργούμενη απ' αυτήν είναι απαράδεκτη για έλλειψη νομιμοποίησης»). Αν δεχτούμε την άποψη αυτή, δημιουργείται ένα σοβαρό πρόβλημα σε χιλιάδες πράξεις αναγκαστικής εκτέλεσης και επίσπευσης πλειστηριασμών καθότι οι περισσότερες μεταβιβάσεις «κόκκινων δανείων» δεν έχουν λάβει χώρα βάσει του νόμου του 2015 αλλά βάσει του νόμου του 2003. Με απλά λόγια δηλ., αν δεχτούμε την παραπάνω άποψη, στις περισσότερες των περιπτώσεων την κατάσχεση λ.χ. ενός ακινήτου δεν μπορεί να τη διενεργήσει ο Servicer αλλά μόνο το ίδιο το Fund".
Το κρίσιμο χωρίο της απόφασης έχει ως εξής: "Η σύνταξη και η επίδοση της από 26.6.2013 επιταγή προς πληρωμή με την οποία άρχισε η αναγκαστική εκτέλεση και η κατάσχεση των ακινήτων κυριότητας της αιτούσας -οφειλέτριας με τη σύνταξη της άνω κατασχετήριας έκθεσης, προς ικανοποίηση της απαίτησης ποσού 62.894,24 ευρώ που έχει μεταβιβαστεί λόγω πώλησης από την δανείστρια τράπεζα στην άνω εταιρεία απόκτησης απαιτήσεων (πρώτη καθών) εδρεύουσας στο Δουβλίνο Ιρλανδίας, είναι απολύτως άκυρες πράξεις, ως πράξεις εκτέλεσης για την ικανοποίηση της ως άνω χρηματικής απαίτησης, της οποίας δικαιούχος ως προεκτέθηκε είναι η αλλοδαπή ως άνω εταιρεία απόκτησης αυτής (απαίτησης) ειδικού σκοπού, η οποία και μόνο νομιμοποιείται στην ενέργεια αυτών, με τις οποίες αποκτάται η ιδιότητα του διαδίκου στη διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης ως επισπεύδουσας (της δικαιούχου της απαιτήσεως) και ως υποχρέου της καθού η εκτέλεση..."....καθόσον το δικονομικό μας σύστημα, κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα, δεν επιτρέπει τον θεσμό της εκούσιας αντιπροσώπευσης".
(Για περισσότερα σχετικά με το εν λόγω ζήτημα βλ. εδώ κι εδώ)
Δείτε όλες τις δικαστικές αποφάσεις